Naszym Fundatorem jest Zgromadzenie Zakonne Małe Dzieło Boskiej Opatrzności - Orioniści Prowincja Polska.

Działalność oriońska w Polsce rozpoczęła się w 1923 roku w Zduńskiej Woli wraz z przybyciem do naszego kraju z Włoch ks. Aleksandra Chwiłowicza, który otrzymał od samego założyciela ks. Alojzego Orione dokument upoważniający do podjęcia działalności Zgromadzenia w Polsce. Sama inicjatywa zrodziła się w sercu ks. Orione, który szczególną życzliwością i miłością otaczał Polskę i który dla tych celów pragnął mieć w swoim zgromadzeniu Polaków. Swój cel szybko osiągnął.

W roku 1923 ks. Chwiłowicz postarał się o zatwierdzenie statutu Małego Dzieła w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Następnie rok później nabył posesję z piętrowym domem (karczmą), który nazwał Domem Misyjnym a następnie w latach 1924 – 1928 rozbudował, zakładając kolegium.

Ks. Alojzy Orione przysłał mu do pomocy w 1924 roku, ks. Roberta Szulczewskiego i ks. Ludwika Szczygła a następnie rok później ks. Błażeja Marabotto jako swojego osobistego przedstawiciela, który najpierw organizował formację zakonną a w 1928 roku (po wyjeździe ks. Chwiłowicza do USA) przejął całość zarządu.

Od 1925 roku przy Domu Misyjnym istniało studium filozoficzne, natomiast na studia teologiczne kleryków wysyłano do Tortony (północne Włochy). W 1930 roku wskutek napływu powołań z Kolegium i spoza tej instytucji, ks. Marabotto otworzył w Domu Misyjnym nowicjat, natomiast w 1932 roku Kolegium przybrało nazwę Niższego Seminarium Duchownego, chociaż to nie zmieniło profilu zakładu, który nadal był prowadzony jako szkoła z myślą o powołaniach do Zgromadzenia. Więcej o historii Zgromadzenia

MODLITWA PRZEZ WSTAWIENNICTWO ŚW. ALOJZEGO ORIONE

Przenajświętsza Trójco, Ojcze, Synu i Duchu Święty, uwielbiam Cię i dzięki Ci składam
za bezgraniczną miłość, jaką wlałeś w serce świętego Alojzego Orione,
dając nam w nim apostoła miłosierdzia, ojca ubogich, dobroczyńcę cierpiących i opuszczonych.
Udziel nam łaski, abyśmy mogły naśladować miłość gorącą i ofiarną,
jaką on żywił ku Tobie i Najświętszej Dziewicy, ku Kościołowi,
Ojcu świętemu i ku wszystkim stroskanym.
Za jego zasługami i wstawiennictwem udziel nam tego, o co prosimy,
abyśmy mogli doświadczać Twojej Boskiej Opatrzności. Amen.